BIOGRAFIA

Zespół Lilith powstał 15 marca 1998 roku. Idea tego wówczas instrumentalnego projektu zrodziła się w głowach dwojga ludzi: elMuza wychowanego na trójkowych audycjach Jerzego Kordowicza oraz Przema, entuzjastę wszelkich odmian metalu. Zderzenie tych dwóch, wtedy jeszcze wzajemnie dla nich obcych nurtów oraz fascynacja nimi, obudziły pragnienie połączenia subtelnych, elektronicznych ilustracji - będących metaforą słodyczy i piękna kobiety - z demonizmem zawartym w metalu, uosobieniem kobiety-demona, Lilith.

Założycielami zespołu są:
     Aleksander elMuz Kubacki - instrumenty klawiszowe, programowanie
     Przemysław Paterski - gitara, gitara basowa [1998-2004]

Początkowo trudno było osiągnąć idealny kompromis. W elektroniczne ilustracje dźwiękowe nie zawsze dało się wpleść ciężką gitarę lub efekt tego działania nie był satysfakcjonujący. Dużo łatwiejsze natomiast okazało się budowanie utworów w drugą stronę, poprzez tworzenie tła do już istniejącej, ciężkiej frazy muzycznej. W efekcie powstało kilka nietkniętych gitarą kompozycji elektronicznych, a także klika utworów, do których obraz powstawał już jako aranżacja do gitar. Materiał otrzymał nazwę Rajski ogród i składał się z dziesięciu utworów, które przepleciono wcześniej wspomnianymi elektronicznymi kompozycjami, wiążącymi wszystko w spójną całość.

W połowie roku do zespołu dołączyła pierwsza wokalistka:
     Zofia Grzymała - wokal [1998-2000]

Dalsze, intensywne prace zaowocowały ukończeniem Rajskiego ogrodu jeszcze w tym samym roku. Zarejestrowany w domowych warunkach materiał jest dziś jedynym zachowanym nagraniem. Niestety, technika rejestracji była daleka od profesjonalnej, co przyniosło efekt niewspółmierny do spodziewanego. Pomimo to album został bardzo ciepło przyjęty przez wszystkich, którym dane było się z nim zapoznać. Materiał stanowi dziś już tylko zbiór perełek, którymi Lilith czasami przyozdabia swoje koncerty, należą do nich między innymi takie utwory jak Noc, Twierdza, Przemijanie, czy Szklana kula.

Rajski ogród został wykonany w całości podczas koncertu na obchodach pierwszych urodzin Lilith, a jego dobry odbiór podsycił chęć dalszej pracy w tej jakże inspirującej dźwiękowej kuchni. Przyjemność płynąca z tworzenia tego rodzaju muzyki była tak duża, że już we wrześniu 1999 roku ukończony został kolejny materiał, który otrzymał tytuł Światło w mroku. Tutaj ilustracje dźwiękowe i aranżacje gitarowe zostały ze sobą bardziej splecione, natomiast charakter kompozycji zaczął bardziej dążyć w kierunku wykorzystania barw instrumentów klasycznych, aniżeli tych charakteryzujących el muzykę. Całokształtu dopełniały, oczywiście, ciężkie, metalowe riffy. Utwory do tego materiału inspirowane były muzyką symfoniczną, która okazała się kompromisem dla obu nurtów. Płyta połączyła ciężkie, metalowe uniesienia z doskonałym pięknem muzyki klasycznej. Najbardziej znanymi utworami z tego albumu są: Miecz nienawiści, stworzony na wszystkich możliwych sekcjach smyczkowych wielkiej orkiestry, a także Dom z kamieni, Gwiazdy i łzy, czy wykonywany do dziś Magiczny czarny krąg.

Zespół rozstaje się z Zosią i rozpoczyna poszukiwania innego charakteru wokalu, a także pełnego, ukierunkowanego na granie koncertów składu. W tym okresie w Lilith rotuje kilku muzyków, w szczytowym momencie zespół liczy ośmiu członków, jednak poszukiwania wciąż nie dają spodziewanych rezultatów. Sił próbują także różne wokalistki, z których naprawdę wartą wspomnienia jest Beata Kubiak. Beata przybywała na próby w niedzielne poranki z Warszawy i do dziś pamiętana i podziwiana jest za swoją determinację. Udziałem Beaty stał się między innymi utwór Again, który choć nigdzie nie zarejestrowany, do dziś wykonywany jest okazyjnie podczas koncertów. Beatę dotknęła, niestety, fala emigracji, ale pozostała nadzieja, że materiał z wokalem może zabrzmieć.

W tym czasie powstają także kolejne utwory, a pod koniec roku zostaje ukończony materiał zatytułowany Lilith, który charakteryzują przede wszystkim dwa utwory: Lilith oraz Ostatnie łzy, od którego rozpoczęła się popularyzacja zespołu.

Rok 2001 to prawdziwy przełom w zespole. Skład wreszcie się krystalizuje, a Lilith zasilają dwie nowe osoby:
     Agnieszka Stanisz - wokal
     Krzysztof Havoc Krupecki - gitara [2001-2004]

Dość szybko, domową metodą, powstaje pierwsze demo, na które składają się: Ostatnie łzy, Kryształowa klatka, Noc oraz Woda, sama kompilacja natomiast nie otrzymuje tytułu. Utwór Ostatnie łzy trafia do strefy MP3 Wirtualnej Polski, na początek do działu Muzyka Alternatywna, gdzie przez długie miesiące utrzymuje się na pierwszym miejscu na liście, osiągając w kilka miesięcy liczbę ponad 80 tysięcy ściągnięć. W ślad za demo, pomimo że technika jego zgrania jest wciąż bardzo daleka od profesjonalnej, pojawiają się pierwsze pochlebne recenzje. Pojawiają się także recenzje bardzo krytyczne. Z poznańskiej rozgłośni Radio Afera przychodzi zaproszenie na pierwszy wywiad [słuchaj MP3], a Lilith zostaje nietypowym gościem audycji Trashing Madness.

W 2002 roku zapada decyzja o zrobieniu studyjnej kompilacji dotychczasowego materiału, poszerzonego o najnowsze kompozycje. W ten sposób powstał pierwszy zgrany w studio materiał, Pierwsza Ewa. Z Rajskiego ogrodu [1998] trafiły tu utwory: Noc, Przemijanie oraz Twierdza, ze Światła w mroku [1999]: Gwiazdy i łzy, Dom z kamieni oraz Magiczny czarny krąg, natomiast z Lilith [2000], utwory: Lilith oraz W moim domu mieszka noc. W realizacji albumu gościnnie wzięła udział Agata Giełda, użyczając Lilith drugiego głosu.

Limitowany album trafił między innymi do magazynu Metal Hammer, gdzie w numerze 4/2002 otrzymał bardzo pozytywną recenzję. Tu również, po raz pierwszy oficjalnie, zespół zostaje sklasyfikowany jako band gotycki.

W Strefie MP3 Wirtualnej Polski wszystkie utwory zostają przeniesione do działu Metal-Gothic. I tu kolejna niespodzianka - utwór Noc od czasu dodania do Strefy, właściwie niepodzielnie króluje na liście ściągnięć do dnia dzisiejszego [09.2008], a liczba ściągnięć i przesłuchań wszystkich utworów zaczyna sięgać połowy miliona!

Początek roku 2003, o czym należy wspomnieć, to narodziny wspólnego projektu elMuza i Antona (wówczas The Act) - powstaje pomysł stworzenia własnego festiwalu. Jeszcze w marcu rusza pierwsza edycja Poznań Dark Festival, którego Lilith docelowo zostaje gospodarzem. Zakończona pełnym sukcesem impreza wpisała się do kalendarium imprez cyklicznych i z czasem stała się miejscem promowania twórczości wielu młodych zespołów.

Kolejne niezatarte wspomnienie, to pierwszy koncert plenerowy. Lilith zostało zaproszone do Bielawy, na VII konkurs muzyki pop-rockowej, gdzie spośród 21 zgłoszonych zespołów na scenie stanęło tylko 6 zakwalifikowanych przez jury. To pierwszy koncert zagrany dla kilkutysięcznej widowni, jednak przełamanie tremy i nowe doświadczenia to jedyne trofea przywiezione z tego przeglądu.

Jednak zdecydowanie najważniejszym dla zespołu wydarzeniem roku 2003 jest pozyskanie drugiego gitarzysty. Za wiosło chwyta:
     Łukasz Weiss - gitara

Łukasz szybko wdraża się w zespół, od razu ubarwiając część utworów. Po kilku tygodniach wspólnych prób presja zagrania koncertu jest tak silna, że jeszcze w grudniu rusza druga edycja Poznań Dark Festival, tym razem dwudniowa.

Właśnie stało się jasne, że w kraju są dwa zespoły o nazwie Lilith. Pojawienie się drugiego, radomskiego Lilith było trochę zaskakujące, ale zaproszenie ich na trzecią edycję Poznań Dark Festival politycznie poprawne.

Zmiany w zespole zdecydowanie nabierają tempa. Przede wszystkim do realizacji nowych pomysłów muzycznych niezbędne było dalsze poszerzenie składu. Wiosną 2004 do Lilith dołącza, na razie jako wokalista:
     Hubert Hubass Walczak - bas, wokal

Powoli powstaje zalążek tryptyku Szeptem zaklinająca oraz utwory Temaptation, Nobody i Szare krople dni. Przed zespołem pojawiają się nowe wyzwania i plany. Tempa zmian niestety nie wytrzymują Przemo i Krzyś, dlatego w ich miejsce wskakują odpowiednio: Hubass - wcielając się w podwójną rolę wokalisty i basisty oraz Łukasz, który już definitywnie przejmuje gitarę.

Od połowy 2004 roku zespół, już w nowym kształcie, intensywnie pracuje nad nowym materiałem. Jeszcze pod koniec roku Lilith wpada w wir koncertów. Najważniejszym z nich jest finał Mayday Rock Festiwal, na którym Lilith zagrał jako laureat. Kolejne etapy konkursu, ponad 89 zespołów z całej Polski, i najważniejsza z nagród - pierwsza nagroda publiczności w dwóch kategoriach: Najlepszy zespół oraz Miss Mayday Rock Festival. Dużym sukcesem okazał się także pierwszy plenerowy występ w Poznaniu - na schodach poznańskiego Ratusza zagraliśmy koncert Solidarni z Ukrainą, którego część była transmitowana na żywo przez TVP2.

Zespół wchodzi też do studio MNP w Poznaniu, gdzie próbnie, w wersji instrumentalnej, zostaje nagrany pierwszy utwór do płyty Underworld zatytułowany Temptation.

Kolejny festiwal, tym razem z całej Polski kwalifikuje się tylko 10 zespołów, reprezentujących różne nurty muzyczne. W konkursie Scena Music Store zajmujemy drugie miejsce, a telewidzowie znów mają okazję ujrzeć zespół, tym razem w utworze Szare krople dni. Po festiwalu zespołem zainteresowała się wytwórnia Universal Music Polska, jednak po wstępnych rozmowach nie doszło do kompromisu.

Krótko po festiwalu, w marcu 2005, do zespołu dołącza kolejny gitarzysta:
     Michał Qra Kurek - gitara

Michał zapoznawał się z materiałem kilka tygodni, jednak docelowo pobyt Michała w zespole był raczej epizodyczny - po kilku tygodniach zespół zaskoczyła informacja, że Michał wybył z ojczyzny... na kilka miesięcy.

W tak zwanym międzyczasie, w studio, na płytę Underworld trafiają kolejne utwory. Równocześnie zostaje wydany pierwszy krążek pochodzący ze studia, promo zatytułowane Szeptem zaklinająca. Na krążek trafia tryptyk pod tym samym tytułem oraz utwory Szare krople dni i Nobody.

Praca w studio prawie uwolniła zespół od koncertów, jednak pojawiły się dwie, wręcz obowiązkowe pozycje koncertowe: w poznańskim Eskulapie Studencka wiosna - Mocne uderzenie, na którym Lilith zagrał wraz z Morion, Lebenssteuer oraz Moonlight, a także w bydgoskim Spinie, podczas Abracadabra Gothic Tour 2005, na którym Lilith po raz pierwszy zagrał koncert wraz z Closterkeller i Artrosis.

Początek 2006 roku to wspólna trasa koncertowa z Chrisem May'em vel Chrisem Catalyst'em, znanym przede wszystkim jako gitarzysta The Sisters of Mercy, przybyłym do Polski ze swoim solowym projektem o nazwie Robochrist. Podczas koncertu w krakowskiej Rotundzie Chris wykonał wspólnie z nami utwór Nobody, wpisując się tym samym w historię zespołu. W historię wpisał się również Michał, który towarzyszył Lilith na trasie, po czym znowu raczył wyparować.

Dalszą część roku spędziliśmy pochłonięci bez reszty na dokończeniu, miksowaniu i przygotowaniu wydania albumu Underworld.

Album Underworld wreszcie ujrzał światło nocy, otrzymał swój numer katalogowy, a nad jego dystrybucją czuwa firma Oskar Productions Poland.

Pierwsza połowa roku 2007 to kolejne niespodzianki. Po naprawdę wielu przymiarkach do grania z żywą perkusją w końcu mówimy "o to chodzi!", a do zespołu dołącza:
    Agnieszka Matuszczak - perkusja

Zasilenie zespołu przez Agnieszkę to długo oczekiwany przełom. Automat idzie w niepamięć, a my wreszcie możemy improwizować na scenie.

W drugiej połowie 2007 roku zespół czasowo opuszcza Hubass. Jego miejsce na gitarze basowej zajmuje:
     Juliusz Posern-Zieliński - bas

Początek roku 2008 to kolejne wyzwanie dla Lilith. Równolegle pracujemy nad dwoma wątkami: z Juliuszem, pod kątem koncertów, przerabiamy cały materiał muzyczny; w tym samym czasie niezależnie ruszają prace nad materiałem o roboczym tytule Alter Ego.

Podczas najważniejszego dla nas wydarzenia roku 2008, w marcu, w wypchanym po brzegi klubie u Bazyla świętujemy na scenie 10-lecie Lilith. Podczas uroczystego koncertu zaprezentowaliśmy przekrojowo dorobek zespołu. Na scenie w charakterze gości pojawili się Przemysław Paterski oraz Hubert Walczak, a sam koncert był doskonałą okazją do spotkania z naszymi fanami, którzy przybywając z różnych części Polski zaszczycili nas swoją obecnością. Była to dla nas naprawdę wielka i miła niespodzianka!

Pozostała część 2008 roku upływa przede wszystkim na graniu koncertów. Na uwagę zasługuje wspaniale przygotowany koncert w mysłowickim Trójkącie, gdzie wraz z Artrosis zagraliśmy jeden z naszych najlepszych koncertów. Doczekaliśmy się także pierwszej, profesjonalnej rejestracji koncertu na DVD.

Pod koniec 2008 roku, podczas VI edycji Poznań Dark Festival miała miejsce także premiera dwóch utworów przygotowanych na płytę Alter Ego. Po raz pierwszy zaprezentowaliśmy utwory: Anioł oraz Whisper of Lilith.

Na początku roku do zespołu wraca Michał Kurek. Gościnnie na koncertach pojawia się także Hubert Walczak, który tym razem wciela się już tylko w rolę wokalisty. Michał natomiast nie tylko ponownie łapie gitarę, ale także staje za mikrofonem.

W połowie roku mamy przyjemność gościć na czwartej edycji Art-Rock Festiwal, gdzie w zastępstwie Riverside na jednej scenie stanęliśmy z zespołem Galahad. Było to dla nas zupełnie nowe wyzwanie. Wyzwanie, któremu - sądząc po wspaniałym przyjęciu bardzo wymagającej publiczności - udało nam się sprostać. Miłym zaskoczeniem było również odkrycie, że muzycznie (choć nie tylko) mamy z Galahad bardziej po drodze, niż można się było spodziewać. Wzajemnie zaraziliśmy się także swoją twórczością.

Pod koniec roku weszliśmy do Migdał Mobile Studio, gdzie próbnie zarejestrowaliśmy utwór Whisper of Lilith, który w całości udostępniamy Wam w Strefie MP3 na naszych stronach.

Kolejny rok rozpoczęliśmy już z nowym perkusistą. Agnieszka Matuszczak gra jeszcze z nami gościnnie od czasu do czasu, jednakże jej miejsce ostatecznie zajmuje:
     Tomasz Bafan Baranowski - perkusja

Pojawienie się Bafana zdecydowanie przestraja zespół. Przede wszystkim próby przeniesione zostają do profesjonalnego studia, przez co na każdej próbie słyszymy własne niedoskonałości i skazani jesteśmy na wieczne szlifowanie warsztatu. Oczywiście jest to wielką zaletą windującą zespół kilka półek wyżej. Nagrodą za to są pierwsze recenzje dostrzegające te zmiany w zespole.

Jesienią, przy współpracy z TVS, nakręciliśmy pierwsze zdjęcia do dwóch klipów. Rozpoczęliśmy także sesję nagraniową do albumu Alter Ego, który mamy nadzieję już wkrótce ujrzy światło nocy.